tal van rituelen met zwarte lagen dekten wij ons toe behalve zij die dat door branden nog even wilden vertragen een lach van het is mooi geweest was niet altijd feest maar wij hebben voor ons werk gestaan de plicht gedaan het gaf rust aan nabestaanden te weten dat zij die gingen nog altijd deelden in het fysiek en geestelijk aanwezig zijn in tal van rituelen werd voor hen gebeden plaatjes in het kerkboek om heerlijk bij te blijven de laatste foto’s om in te lijsten de jongsten kennen wel de pijn van het alleen gelaten zijn dat is even dan vult het leven weer die gaten en heeft de kudde niets meer in de gaten wil melker 27/01/2018