Troosteloos...
Het regent weer,
lelijk luie mensen.
Laks en
ongeïnteresseerd...
Plensen zonder mening,
flinke buien neer.
Op lege, koude
stille straten.
Vol van hoop,
verloren wantrouw.
Miesert het
bekrompen denken.
Snijdend
door de wind.
Die graaiend
al te graag,
alleen maar meer
en meer wil hebben.
Speelt de mist
op eigewijze.
Egoistisch
als hij is.
Zijn spelletjes het
liefst alleen.
Zodat wanneer
hij zich vergist.
Hij vooralsnog
gelijk zal krijgen.