Met ontroering Met vleugels ontstegen aan de benauwende leegte waar elk raakvlak zich sidderend wenste te verschuilen adem ik jouw liefde van buiten naar binnen en op het dauw van de dag dans ik mijn vreugde er dwarrelt warme ontroering langs geloken wimpers en fragiele vlinderzuchtjes fluisteren poëtisch geluk * Anneke