Zo ver weg maar zo dichtbij Je bent zo ver weg Maar tegelijkertijd zo dichtbij mij Het voelt zo goed en dat laat ik je in alles weten Dat jij mijn ster en roos bent Dat zul je nu al nooit vergeten Want in sterren staat onze liefde al beschreven Wij mogen dat nu langzaamaan lezen En onze rozen groeien al in elkaars hart Maar ook pijn en smart Je bent zo ver weg Maar eigenlijk zijn we al een beetje onderdeel van elkaar En dat voelt raar In jouw aanwezigheid leer ik lessen Over mezelf, de liefde die je me laat voelen Maar ook over jezelf Hoe kwetsbaar jij je op kan stellen Is voor mij een grote eer en daardoor Wil je alleen maar meer en meer In mijn hart Hoor ieder geluid wat je maakt Terwijl ik niet bij je ben Weet je nu dat ik jouw liefde beantwoord en herken? Hoe verlegen ik ook ben Soms laat jij je zien in zomaar een windvlaag Of een spraakbericht waarin ik jou rust mag voelen Terwijl er zoveel doet krioelen Ik zie dan vlinders, bergen en roze bergen en wolken En wij staan daar zelfs boven Fock die shit van vroeger, die diepe kloven Het is niet te geloven Je bent zo ver weg Maar hebben al die verbondenheid Iets wat ons bevrijdt In levendigheid en jeugdigheid Van alles wat ik nu van je weet hou ik meer van jou I love you more Zo ver weg maar zo dichtbij