de open deur
nog een vlucht-weg
muren, helder wit
het raam
lokt zwoele wind
ik ken jouw spraak
zelfs terwijl jij lacht
herken ik de taal van je lijf
begin met de woorden
en kleed mij uit
hier bij jou
ligt het zich goed
de zon maakt het compleet
werpt bewegende schaduwen
die ons verraden
de hele kamer
in slaap, daarna
glijden wij weg
- naast elkaar
toch samen
sunset 16-10-2018