Uit de manke jager18
De verbinding
Een punt gemaakt en nog
een punt. Hij verbond de punten
met elkaar, hij had een lijn ge-
maakt. Verbouwereerd!
Hij moest even bekomen,
want z'n wereld sloeg door elkaar,
van vermoeienis viel hij in
slaap. Maar sliep hij?
Twee punten, het was vol-
maakt. Recht, lijnrecht, alleen
het ongelijke zand bochelde een
beetje. In verband brengen.
De dingen in verband
brengen met elkaar. De punt als
een geheel, de verbonden punten
als een nieuw geheel!
De steen en de stok, een
nieuw geheel, plots verbonden
met elkaar. Inzichten, ze kwamen
opeenvolgend en vlug.
Bijna niet te volgen, de
nieuwe beelden, de nieuwe
inzichten, de nieuwe toepas-
singen. Verbijsterend!
Het maakte misselijk en
uitgeput, maar koortsachtig verder-
gaan. Het dwong, ook als ik niet
keek zag ik. En ik keek.
Naar de wonderen, die
zich manifesteerden en die enkel
verborgen waren omdat men niet keek
naar wat er te zien was.
Men was enkel nog maar
geïnteresseerd met wat zich rond
de navel afspeelde, de onmiddellijke
omgeving. De borst om te eten.
Maar er was meer, verborgen was er nog veel meer
dan er ogenschijnijk te zien was.