Schelpjes
vertrokken om alleen te zijn
veel mijlen weg van huis
waar ik je niet beleven kon
in 't wilde zeegedruis
en toch was je aanwezig daar
het voelde heerlijk aan
misschien was jij me wel gevolgd
naar ginder meegegaan
daar lag je in de wolken
en ik las je in het zand
herkende jou in schelpjes
die ik raapte met mijn hand
gefluisterd werd jouw adem
in het ruisen van de wind
'k weet zeker dat jij daar was
want voelen kan men blind