Zon lucht water en wind als afstemming blijf ik lopen tot ik plaats vind om te luisteren kijken een lege geest te vertalen anders, ongehinderd kan dwalen. Het kind staat stil in deze wereld met staartjes en blijde lach laat ik haar voorbij gaan zoals het goed is werpen we elkaar kushandjes toe zij zonder oordeel en ik mijn pijnen moe vrijheid laat ons samen stralen. Teken haar uit ,de achtergrond verdwijnt, drink het in tot laten gaan zoals de wind waait weet ik nog precies waar ze stond en omkeek naar het dwalen wind zon lucht en water terug vinden waar het ooit begon.