Het bleef stil
Schimmige spoken
Het laatste wat viel was de wil
Naast de vuren opgestoken
Vurig verlangen
Verloren gevoel
Tranen koelden wangen
Plotsklaps zonder doel
Al die dingen samen
Zijn nu voor mij alleen
Ik hoef mij niet langer te schamen
Schijnbaar toch niet van steen
Dit gevoel vervult van stilte
Van ontzag, dit woordeloos lied
Ik bewaar nu alleen nog elke gisteren
Toen de glimlach, vandaag het verdriet
Soms lijkt het te verzwelgen
Niets geeft dan verlossing
Wie ik was en wie ik ben
Veranderde toen jij wegging
Het doel voorbij
Het eindigt niet samen
Op mijn levenslij
Staan gegrift onze namen
Nu moet ik
Toen mochten wij
Nu, en in elk volgend ogenblik
Wat ik mis ben jij
Het verlangen bitterzoet
is een smaak die blijft hangen
Sommige wonden blijven bloeden
Sommige bevrijden blijven gevangen
Steeds minder morgen
Het gisteren neemt toe
Ik wil af van deze zorgen
Maar ik weet niet hoe