Heugenis De vlinders op de vlinderstruiken in de tuin waar ik vroeger woonde maakte me altijd weer blij het rook er sprookjesachtig en apart de kleur van wit-groen geverfde luiken zou ik zo nog kunnen ruiken rust als emotie in mijn hart het knarsen van scharnieren van de poort als die iemand toegang gaf neemt niemand me af klokgelui van de kerktoren dat oproept tot gebed klinkt nog na in oude oren maar nooit uit het hoofd gezet herinnering aan zoveel jaren van weleer het oude bankje naast de struiken soms doet heugenis nog zeer * Anneke