in dwars gebogen koppen
kilte beet onbegrip
in zongekleurde sluiers
rafelde verwachting tot angst
gebed ontwarde
geen knopen met
het vouwen van de handen
gezang weerkaatste demonisch
de vervalste melodie van
naastenliefde en toegewijd zijn
toch daalde
voortvarendheid
hun tongen spraken
de talen van elkaar
in het opgaan van de eerste zon
wil melker
19/05/2013