Klokkenspel tijdens een f'isse morgen stokte mijn stap, ik stond pal ik kon niet vatten waarom zat het tussen de oren, of was het echt het werd mij plots duidelijk er was iets van jaren terug zo dacht ik, alhoewel klokgelui was niet uitgestorven ik begreep het eigenlijk niet het voelde zo vertrouwd aan alle hoofden richten zich nop grote en kleine klokken in duet het voelde niet nieuw toch was er vervoering de herinnering drong diep door het werd een heerlijke dag ela