Herinnering Mijn zoon en ik de laatste lente dat ik daar kwam hij nog een beetje liep dat ik samen was met hem, hoorde ik de gebroken stem emoties bij me opriep terwijl bomen stil de allermooiste bloesems strooiden en verwaaiden, de zon bloedrood achter beboste bergen onder ging kuierden wij langzaam langs de oever van de Tarn waar duizenden vogels hun namen floten, een bevende hand reikte mij een rode bermbloem verpakt in een warme glimlach Parkinson liep tussen ons in * Anneke