de ochtend laat de dag een weinig wachten
hij hult zich nog in schemer en in droom
schrijft snel wat postkaarten aan nachten
en eentje daarvan smijt hij in de stroom
dan staat hij daar en kijkt vol diep verlangen
naar wat het licht hem nog niet heeft verteld
weent stil om angsten die hem bangen
hoopt dat zich alle lentekleuren hebben gemeld
de wereld schijnt heel zacht te zoemen
het geel van tulpen streelt intens de wind
en overal ontspruiten voorjaarsbloemen
het is echt waar, de lente die begint
sunset 09-04-2017