Kheb een slechte tijd achter de rug.
Een tijd die ik liever niet had willen doen.
Verkeerde vrienden,
Verkeerde beslissingen,
Dat wens je niemand toe.
Het ging steeds slechter en slechter,
Ik was mezelf niet meer,
De echte IK was verdwenen,
Ze hadden me vermaakt.
En het kon me niets schelen.
Tot opeens het licht begon te schijnen,
Waar ben ik mee bezig,
Ik doe iedereen in me omgeving pijn.
Dit is de reden,
Dit word mijn medicijn.
Vechten voor wat me lief is
En de echte IK tevoorschijn halen.