LAATSTE WIL .
Wie deze brief leest weet..
ik ben er niet meer niet meer.
Men vond mij ingeslapen.
Ik schenk mijn lichaam
aan de wetenschap
-als het nog niet
te ver vergaan is, je weet
tegenwoordig maar nooit
lang het duurt voor men iemand mist.
Mijn vrezen voor het leven
werd honger naar de dood
er was geen pensioen om op te eten.
De kou om me heen
bevroor mijn spieren en pezen.
De weg naar de voedselbank
te zwaar, zo werd ik lichter
steeds lichter, tot bovenaards licht.
Neen, geen tranen,
nu hoeft het niet meer
ik had compassie nodig bij leven
ik had liefde te geven, slechts dat
en nog..als erfenis.
Daarom heb ik dit geschreven.
Vertel de regering maar
dat ik `boven` goddelijke kracht
door een moestuintje heb gekregen
voor een zorgeloze nacht, na nacht..