Winkelcentrum.
De tussendeuren
schuiven open
zij staat er volgens mij dag in dag uit
om wat couranten
te verkopen
zo te zien geen rijke buit.
Ingeklemd tussen
de deuren
in de tochtsluis van de entree
karren afgeladen
passeren
en zij deelt daar niet in mee.
Ik geef haar wat
uit stille schaamte
is dit nodig ? Wat zijn haar roots
ik knik haar toe
durf niets te vragen
wat is waar, wat is de poets.
’t Trieste beeld
blijft in mij hangen
wat nutteloos daar zo te staan
weken lang in
al die maanden
hoe velen zijn voorbij gegaan.
Waarom niet
achter een kassa
werkend bij de bloemenstal
altijd gevangen
tussen vier deuren
zo wordt een mens haast niemendal.
th