op de tast wij hadden niets afgesproken zij zou nachts niet komen spoken met een streel of vaag schreeuwen om mij iets over haar bestaan te laten weten zij is er gewoon want sinds haar verscheiden heb ik mij niet van haar kunnen bevrijden waar zij vroeger altijd bij me was is dat nu zelfs bijna letterlijk op de tast ze kijkt me aan loopt mee en praat geeft ongevraagd antwoord bepaalt waar we gaan en ik laat me leiden zal zonder haar mijn dagen anders nooit kunnen slijten wil melker 04/05/2019