Ik kan het niet meer aan.
Wie ziet mij nou staan?
Er is niemand meer.
Niemand meer waar ik,
voor kan leven.
En dit duurt iets langer dan even.
Ik heb de hoop verloren.
Kan iemand mij nu eindelijk horen?
Ik ben de kracht kwijt.
Ik kan het niet meer horen;
Je moet doorgaan meid!
Ik ga al heel me leven door.
Ik kan het niet meer.
Het doet allemaal teveel zeer.
Telkens.
Keer op keer.
Een mes op mijn huid.
Een kerf op mijn buik.
Een snee op mijn ziel.
Mensen die wachten op de trein.
Zal ik ze voor zijn?
Dan ben ik de eerste die em haalt.
Heb ik dan gefaalt?
Dan ben ik dood.
Is er niemand die me hoort?
NIEMAND?