het is alweer 6 jaar geleden..
dat de naalden in mijn aderen gleden..
Die vreselijke chemo en bestralingskuren...
Ze leken wel een eeuwigheid te duren..
Kaalheid en soms misselijkheid vielen mij te deel
En soms, ja soms werd het mij te veel..
smorgens werd ik wakker...
en vroeg me af, hoe gaat het vandaag
is mijn wil sterker of mijn lichaam zwakker..
maar ik geloofde in het leven..
en wilde me niet gewonnen geven..
aan deze periode denk ik nog vaak...
en hoop dat ik het nooit weer mee maak..
Bloed, zweet en tranen, het was soms zwaar...
Maar ik heb het gered, kijk maar!