Schilderij
op afstand
net zo
onecht
als
penseelstreken
proeven.
Warmte,
bij een kus
op de wang
koud
vormloos
plexiglas.
Ik geloof
dat mijn lijf
zich opknoopt
en dan weer
open knoopt.
Ik hoor
vleugels,
ik ruik
zwavel.
Ik weet niet
wat ik zie.
Is dat Dalí?