zwaluwen en kleine witte wolkjes
trekken snel door het venster
wanneer ik opkijk uit mijn boek
mij zo ver mogelijk strek
wat een rust waarin ik mij verlies
die ik elke ochtend verlangend wens
wanneer vroege zonnestralen op mijn arm
angsten, pijnen doen vergeten
hun glans schept leegte die lokt
leegte en wijdte, ontvankelijkheid
voor de veelheid van ’t leven
- ontelbaar de vissen in de zeeën
mij drijft nieuwsgierigheid
wanneer minuten zich tot uren rijen
ik de wereld met woorden welkom heet
- gedichten zijn het noodzakelijke licht
sunset 10-05-2016
http://sun-set.webklik.nl