Zee van'zijn' Onlangs zat ik alleen op een terras rommelde wat in m’n tas een oude heer in lang gewaad kwam bij me zitten we raakten aan de praat aangenaam, diepzinnig ook na een hele poos schreef hij iets op ‘n briefje schoof het dichtgevouwen naar me toe stond op en ging zijns weegs wat ik las verbaasde mij: Wat je dénkt te zijn is slechts een druppel schijn wat je bént is meer oceanenvol méér ondertekend met ‘Joost’ Joost mag weten wie het is geweest * Anneke