Daar lig je dan...
op het 1ste zicht zoals ik je herinnerde.
Op het 2de zicht anders door de magere handen.
Deels door het natuurlijke proces,
deels door het proces van de laatste jaren.
Jaren waarin ik je niet meer gezien had.
Daar lig je dan, maar nu sta ik er.
Niet geschokt door je levenloos lichaam dat nu een lijk wordt genoemd,
maar geraakt in mijn beschermingslaag door het eenzamere einde.