geen stem die kan horen
geen plaats iets vraagt
een antwoord verloren
iedere regel openstaat
of er ooit iets te horen valt
lijkt aan het lot te zijn bedeeld
toch knagend de vraag blijft
weer geen stem, weer geen beeld
Waarom. Het maakt zo abstract
hoelang. Zit ik hier zo star
... ik graag zie, wellicht nu al
gedachten,
wie enkel de toekomst horen zal,
....is er iets of was ik niets....