ik val in het verdriet van de aarde. de hartbeat de graniet, de explosie, de waarde de errosie,. die mijn hart verliet. de tijden dat over schiet in het grijze van mijn haren dat met de wind meeblies. en stengels blaren rood ziet in mijn oog en naar bloed riekt. de dood dat mijn hemel klaart,. en over mijn leven kiest. de vloot dat mijn lichaam aan de oevers vaart en zinkt in aard, door heilige waters. het einde dat in mijn looppas in de weg loopt en nog even mijn atlas na-kaart