In het diepste van de rivier
vermengt met het zand; mee stromend
misschien naar niemandsland.
Herinneringen, diep opgeborgen.
Gevoelens misvormen de rivier.
De oever loopt over en brengt
ze niet hier.
In mijn niemandsland sta ik nog
te wachten tot het mij bereikt.
Het lijkt mij niet te vinden,
omdat de rivier ze te ver verspreidt.
In het verdronken land tussen de rivieren
bevindt zich ergens mijn niemandsland.
Omspoelen soms de kolkende rivieren
een onrustige binnenbrand.
In het verdronken land tussen de rivieren
verloor ik rede en gezond verstand;
laat ik wegstromen met de rivier,
waarvoor geen plaats is mijn niemandsland.
Ik voel mij geborgen in het diepste van
mijn niemandsland. Vergeten lijkt te zijn
verdronken, weggestroomd met het water
ver van de walkant.