Om ongestoord en dromerig te kunnen uitkijken Ver, over die weelderige, nog slapende heide Waar het licht van onze warme zon menigeen al vaak verblijdde Dauwende parels die met hun glinsteringen een land in paarse bloei bestrijken Een bankje aan de tijdloze vlakte met kleurrijke stenen en zacht zand Daarachter speelse vogeltjes die de ‘dans van lente’ hupsen Het kruid heeft zich omgetoverd tot een intrigerend boeket met rupsen De stilteplek waar je zittend beelden mag ontvangen van een zalig stukje land En niet te vergeten de heldere weerspiegelende vennen Verborgen tussen pollen die zo fraai uitsteken Een wereld waar krekels en kevertjes het toch maar mooi hebben bekeken Heerlijk om jezelf daar volledig te kunnen ‘zennen’