alles is er:
het ritselen van een stof, geknakte vleugels
speekselgeluiden, kraken, schreeuwen, janken
klanken van bloed verweven in het ritme leven
dat buiten aan een purperen hemel schijnt
dichtbij in sterrengewemel of zelfs in scheuren
als 't vlammende dat wenkt en ergens nog
't bureau met daaraan mij, verbaasd
en vingertoppen blauw van inkt en leem
dit lichaam geparkeerd in ‘schemerige nevel
waarin stil d' aarde kwijnt
en 'k vraag mijn lijf – dat in de knoken
zout verzamelt heeft en zelfs het wilde mens-zijn
wakend in vergeten – of dat geluk heet daar
gelegen op de palm van mijn hand
en wijl heel langzaam reeds de winter stroomt
fluistert een stem mij zacht zoiets als milde
sunset 15-10-2014