Ik had vroeger in Brussel moeten zijn,
toen het nog donker was, toen de zon
nog onder was. Dan had ik naast de stad
gelegen toen ze ontwaakte, toen Magritte
werkelijkheid werd. Dan had ik haar versteende
hand vastgehouden bij de eerste kus,
dan had ik mezelf verloren gelegd diep
in haar geborgen angst. Maar ik kwam later,
de stad was verdwenen onder de drukte,
haar bed was al koud, mijn aankomst eenzaam.
Ik had echt vroeger in Brussel moeten zijn.