Het zijn juist die hele kleine
dingen, die het verschil maken
tussen donker en licht
tussen warmte en kou.
Tussen eenzaam voelen en geborgenheid.
Een warme lach, een aardig woord
een groet, een beetje belangstelling
kan drie wintermaanden verwarmen.
Even bij iemand stil blijven staan
als je vraagt
Hoe gaat het nu met jou?
gewoon, doodgewoon eventjes
interesse tonen
en als je haast hebt
zeg dat dan met een vriendelijke lach
en herken je een zeurpietje
Loop dan een straatje om.......
Eenzaamheid is toch wel vaak
de zelfgeschilderde muur
op je eigen raam......
Dus voel je je alleen
dan zou je kunnen bedenken
eens iemand op te gaan zoeken
of een belletje.......
of ga eens naar de bieb
Of loop eens naar de bloemenman
en verwen je zelf
met een boeket vergeet-menietjes
of mooie rode rozen.
Juist hele kleine dingetjes,
niet erg overdreven
een groet, een kaartje
een aai over een kinderbol
een opgestoken hand, een glimlach
You never walk alone........nee je loopt nooit alleen