weet je het nog?
vele rimpels geleden
jij en ik, een gelukkig paar,
wat was de wereld tevreden.
op stap met wat vrienden,
een dagelijks tafereel
we dansten en lachten
en speelden toneel.
we renden door bossen,
beklommen steile rotsen,
kampeerden in tenten
of in donkere grotten.
niets of niemand op dat moment
kon die vurige hartstocht bederven,
onze wil om te leven
was groter dan sterven.
dronken van liefde
kerfden we in bomen
onze namen in hartjes
zoals in zwoele dromen!
Johny Donovan,2015