Ik geloof niemand meer,
En ben bang voor de schaduw,
Die huist in de huizen
Waar ik nog niet was,
Geweest ben ik zeker,
Met mijn hoofd geheven,
M'n borst recht vooruit en
Strak in de pas,
En nu ken ik enkel,
Nog donkere hoeken,
En het zacht gefluister
Van diep in de nacht,
Dan herken ik mezelf,
Het liefst in jou ogen,
Een voorzichtig moment
Waar je aan me dacht...