Mams
De jaren hebben haar gezicht getekend
De sporen van verdriet, zo diep
Immer weer door de realiteit geraakt
Dat het leven steeds weer anders liep
Zelfs in de herfst van haar leven
Maakt ze zich om haar kroost nog zorgen
Het eigen lichaam dat het af laat weten
Is pas een zorg voor de dag van morgen
Ik heb zo veel van haar meegekregen,
De humor, de wilskracht en mijn aard
Ook al ben ik meest haar zorgenkindje
Omdat ons beiden weinig is bespaard
Maar juist daardoor hebben we leren knokken
En voelen we elkander zo heel goed aan
Zegt een blik vaak meer dan woorden
En weten dat we er voor elkander staan
Het is een kanjer, weet je, mijn moeder
Nog steeds een dappere, lieve vrouw
En ik wilde je hier alleen maar even zeggen
Dat ik nog steeds heel veel van je hou