een stukje vleugel ik ben geen engel het ook nooit geweest toch leek het er soms op als er een stukje vleugel verscheen klopte op wat schouders was redder in hun nood opende vaak gesloten deuren luisterde naar wat bestaan hen bood ik koesterde dat image voelde de hemel al nabij deze zogenaamde goede werken maakten mij en anderen heel blij was het echt omdat het zo hoorde of deed ik het gewoon omdat het sociaal heel goed scoorde die twijfels zijn mij altijd bij gebleven was het pure zelfzucht of had ik ook oog voor de ander in het leven wil melker 21/05/2015