Granaatappelthee Ze zat in de hoek van het café,dwaalde met haar vinger vergetenlangs haar mok granaatappelthee,haar wijzer uitziende ogen grijzerdan het vergeten jack onder haar jas.Ze zag er niet jarig uit, noch gewild.Ze keerde haar rug naar me, danste met haar sigaret over het vuil op de ramen.Haar schouders gebogen, vervlogende wijzers op de polsklokken,wintervlokken kwamen naar beneden;haar wens en zij, ze hadden geleden. Ze kuchte tweemaal zacht, vergatte betalen en stapte op, haar jasbleef liggen, de thee roerloos koudwachtend op morgen, dan kwam ze terug, om roerlooste roeren met haar vinger, vergetenwaar ze over droomdetoen ze mij zag. ©Paul de Bruijn,november 2012