Alsof ik het niet waard ben-
Hun goedkeuring, hun vriendschap, mijn zijn.
Sinds de jaren ´90 horen ik en mijn familie
Er eigenlijk niet bij.
Niet vanwege huidskleur, religie of afkomst,
Maar gewoon omdat we anders zijn.
Het kleefde aan me. 22 jaar lang was dit mijn lot.
Nooit echt vrolijk, nooit echt blij.
Weten de mensen veel voor ze mij weer willen buitensluiten…
Stadslucht maakt vrij.
Onder de rook van Amsterdam ben ik geen vreemd wezen meer,
Maar kan ik mezelf eindelijk ten volste zijn.