Alleen.
(voor een vriend)
Jouw stoel is leeg
ik mis je warmte
wij deelden zoveel jaren saam
nu restten wat
herinneringen
zo nu en dan fluister ik jouw naam.
Alleen vullen nu
zich de dagen
zorg van de laatste jaren, graag gedaan,
is nu in rookdroom
opgetrokken
ik staar tegen de leegte aan.
De dankbaarheid van
zo lang je te kennen
houd mij nog even op de been
doch jouw liefde
is mij ontvloden
Ik voel mij hier in huis alleen.
Ik weet wel dat jij
leeft in vrede
graag zou ik snel weer bij je zijn
herinneringen
blijven stromen
‘k waardeer jij bent nu vrij van pijn.
Doch ied’re dag
proef ik de weelde
van samen zijn de jaren door
hoor ik je lach
zie ik de beelden
ben ik jouw zijn nog op het spoor.
Er is de dank
voor al die jaren
die God ons schonk , als parelglans,
doch ook de leegte
na verscheiden
alleen jouw foto in het thans.
th