lichtblauw ver zijn voeten blijven onverzettelijk in kleilagen van vele eeuwen her nog kijken zijn ogen lichtblauw ver onverschrokken naar de horizon zonder obstakels de rechtlijnigheid van het land verankert zijn karakter wortelend in normen en waarden die geen tolerantie aarden omdat toegeven wennen is aan zonde een ongekende boze binnenlaat toch breekt er iets als zijn schip strandt door getijden verwrakt lijden maakt mensen zwak of zou het nog te delven graf de opening zijn naar het betere leven dat de here voor ons zag wil melker 16/06/2018