als de maan met een glimlach
de nieuwe morgen groet
geeft ze een knipoog aan haar liefste
die met een zonnegloed
haar omhelst, soms stralend
soms vanachter donkere wolken
of vanuit een regen of nevelgordijn
ooit waren ze één
in liefde verbonden
doch jaloersheid
kwam als een vlammend zwaard en kliefde
nu bezitten ze ieder het halve
zij, de maan, de nachtelijke uren
hij, de zon, de dag
alleen als er zonsverduistering is
komen ze samen
het is een oud verhaal
wie kent het niet
vannacht toen ik een uurtje wakkerde
gaf het me nieuwe dromen
de liefde tussen zon en maan
met een glimlach sliep ik in
voelde een maanzachte kus
op mijn wang