in wat grijzig wit ik donker de dagen in afnemend licht wis langs mijn ogen voel teruglopend zicht door een onbekend schaduwen verloor alles langzaam contrast verdween schoonheid die was heb al jaren het glanzen van kleuren gemist vernisjes verworden tot craquele in wat grijzig wit ik weet het helderen nog uit mijn jeugd een sprankelende zon in een wereld vol vreugd alleen als het wintert lijkt alles weer nieuw in het weerkaatsen van sneeuw hervindt wereld zijn ziel wil melker 06/07/2016