daar loopt ze in de regen
vredig anoniem
regenkapje op haar losgeslagen haar
ze huivert even
stond elke morgen als
majesteit vief klaar
schuin kijkt ze af en toe
met zorgelijke blik
naar het uitverkoren paar
rimpels markeren haar gezicht
ja ja het ambt was zwaar
ze grabbelt naar een sigaret
steekt hem met verve aan
't is even wennen want
haar rol als koningin
is plichtsgetrouw gedaan
ze blaast de rook met kracht
uit haar glimlachende mond
denkt aan de voorbije tijd
dat ze in schijnwerpers stond
nu alleen nog moeder oma prinses enzovoort
haar geliefde man kijkt invoelend
vanuit de hemelpoort
titel en pruik zijn aan de haak gehangen
zij is nu eindelijk vrij
het echtpaar echter
door het protocol gevangen
plotseling breekt de zon door
verwarmt haar koude lijf
vergezelt dit menselijk wezen
naar 't prinsesselijk verblijf
30 april 2013
wr