Libellenraad Het zat namelijk zo hij zat in met zijn imago de libel keek vreemd vanuit het riet dat begreep ze niet zij was blij dat ze er was en nu een mooie libel was ze zei tegen de man ik ben gewoon mijn imago al vanaf mijn intro na een poosje met mekaar te praten begreep hij om het achter zich te laten ver van zich moest weggooien zodat hij zich vrij kan ontplooien door zijn echte imago open te gooien hij dankte de wijze Libel voor het leerzame groeimodel ze vloog heen hij was er immers overheen