Vluchtig glijden dagen
als zandkorrels tussen
vingers voorbij, zonder
lang blijvende sporen
van beleving na te laten.
Daar waar de week begint
lijkt het weekeind, denkend
aan afspraken en activiteiten
van allerlei aard
oneindig ver weg.
Daar waar de week
eindigt lijkt wat passeerde
deels in Far niente, maar toch
zinvol te zijn opgegaan,
en vooruit kijkend lonkt
de rest vol verwachting
op wat nog komen gaat.
Zo smelten dagen, weken
en maanden aaneen,
elk moment zinnig en nuttig
besteed en toch:
”ervaar ik na iedere week
omkijkend telkens weer
‘t vlugge zand dat tussen
de vingers door glijdt….
Hedro 20230425