Wassende maan wijst de weg naar huis
Omringd door sterren aan een heldere hemel donker in de nacht
Na een eindeloze dag reizen
Omhelst de ongewone augustus kou me onverwacht
We zagen dezelfde sterren en keken naar dezelfde maan
Onder het dak van hetzelfde universum was jij dan toch even heel dichtbij
Vandaag is het tijd om weer naar huis te gaan
Liggend in mijn bed zie ik de minuten wegtikken en wil de slaap niet komen
Denkend aan jou en het laatste wat ik van je zag
Ik hoop dat ik je deze nacht alvast zie in mijn dromen
Omhels me, houd me vast en verdrijf de kou uit mijn dunne zomerkleren
Kus me, zoen me en heb me lief
Zodat ik het nooit meer zal verleren