Ik kijk in de spiegel,
maar zie mezelf niet.
Ik zie
een oude vrouw in
een jonge meid,
wat is en wat kon
en de gepaarde
twee gezichten.
Mijn gezicht raakte
verloren en vervangen
met een masker.
De constante glimlach
maakt me ongemakkelijk,
maar mijn ware gelaat
is een grotere leugen.
Ze zeggen dat
de waarheid altijd uitkomt,
de façade verdwijnt.
Die glimmende,
glinsterende ogen
herinneren me aan iemand.
Iemand die ik
zeer goed ken.