kind van mijn handen ik heb een huis voor ons gebouwd met een dak dat zachtjes opduikt uit het omliggend gras precies deelt in een natuurlijke eenheid zonder abrupte overgang de wolken raakt zoals de bomen van het bos verderop blote voeten vloeren benadrukken de vrije entree van natuur en het drempelloos vertoeven van vlaagjes wind in het kind van mijn handen nadat jij het hebt betreden is zon gaan schijnen als lichtende welkomstgroet de warmte van stralend beneden komt ons tegemoet het is geen huis maar wel het thuis dat onze bestemming heeft gekozen wij delen hier al een stukje boven wil melker 19/07/2018