Jeanine Plots stond ze daar ik keek naar haar of ze bij mij mocht zitten ja natuurlijk, dat zag ik wel zitten ze had een bord met een pannenkoek in haar hand die net als mijn gedachten niet was aangebrand ze wou plaatsnemen op de plaats van mijn vrouw die ondertussen passeerde langs de toiletjuffrouw ik vroeg haar om de andere stoel te nemen ze knikte en dat ging zonder problemen terwijl we zo aan de praat raakten zag ik dat de pannenkoeken smaakten ze speelde tennis en heet Jeanine droeg een zonnebril en is een blondine op korte tijd hadden we het over veel heel spontaan en informeel ook over boeken en gedichten toen zag ik haar oogjes lichten beloofde zonder overdrijven om er eentje over haar te schrijven over hoe ik haar toevallig aantrof dat vond ze bijzonder tof zo beloofd en zo gedaan nu hier zie je ‘t gedichtje staan