droom zonder eind hij had lange messen geslepen wilde af en toe steken heeft zichzelf opengereten in een droom zonder eind toen het bloed was uitgelekt de agressie langzaam wegebde in een steeds zwakker pulseren kon de dood hem niets meer leren zij hebben elkaar de hand gegeven samen broederlijk het glas geheven proostend zag hij plotseling de zeis met een nog vaag glinsterende kling met op het scherp van de snede zijn nog donkerwarme bloed hij is als de donder verdwenen onder het mompelen van een verschrikte groet wil melker 25/11/2017