Dit gedicht heb ik geschreven voor een vriendin waarbij tijdens de zwangerschap baarmoederhalskanker was geconstateerd. Zwanger, chemokuren, een kaal hoofd en ziek zijn moest zij doormaken. Inmiddels is zij bevallen en heeft een prachtige dochter van 1.5 jaar oud en is zij zelf vooralsnog genezen...
Een kaars die brandt
Een kaars die brandt in al haar pracht.
Brandt voor een mooie vrouw die lacht.
Brandt voor het brengen van alle kracht.
Voor een gezond kindje dat zij verwacht.
Brandt voor het bieden van alle macht,
te strijden tegen cellen van slecht verdacht.
Brandt voor het verlichten van de vracht en
eventuele pijn verzacht.
Brandt voor voor een goed verloop voor moeder en kind.
Brandt voor een strategie die wint.
Brandt uiteindelijk voor het genieten van elk moment,
dat je met je kleine bent.
Brandt voor een mooie tijd die op je wacht.
Brandt voor een kind dat naar je lacht.
Een lach die je alles doet vergeten & vergeven
Een lach die verandering zal brengen in je leven.
Want een glimlach van een kind,
die zijn moeder meest bemindt,
is zo mooi om te beleven.
Dus als je zit in zak en as en door droefheid bent gezwicht,
brandt dan even deze kaars en put kracht uit dit gedicht.